“Life is not what it’s supposed to be. It’s what it is. The way you cope with it is what makes the difference.” Virginia Satir

Als peuter van 2 zat ik het liefst op het trappetje voor ons huis te kijken naar de mensen die door de straat liepen. Niet om aandacht te krijgen of een praatje te hebben, maar gewoon omdat ik die mensen zo interessant vond. Ik kijk nog steeds graag naar mensen. Hun blik, hun bewegingen, hun gebaren, hun gedrag, hun relaties. De afgelopen twintig jaar heb ik woorden leren geven aan hetgeen ik als peuter bij mensen zag: hechting, trauma en dynamiek hebben context gekregen aan wat ik eerder al waarnam. Bij anderen, maar natuurlijk ook bij mezelf.

Ik heb geleerd dat je ‘veilig voelen’ en aldus ‘geen oordeel ervaren’, sleutels zijn in het onderzoeken van jezelf. Het geeft een ongekende rijkdom voor de rest van je leven als je stapje voor stapje jezelf leert kennen. Begrijpt waarom je doet wat je doet en waarom je voelt wat je voelt. Waar dat gedrag en die gevoelens vandaan komen en ook waarom het logisch is dat je je zo gedraagt of zo voelt. Het is waardevol om te leren hoe je in het vervolg het beste kan handelen, zodat je van binnen (eindelijk) rust ervaart. Jezelf leren kennen en je zeker voelen over jezelf. Dat wens ik iedere cliënt toe die bij mij langskomt.

Sinds 1998 ben ik samen met Gert-Jan. In 2008 zijn we getrouwd. Samen hebben we dochter Olívia (2010) en zoon Raúl (2012). Met mijn Nederlandse moeder en Peruaanse vader groeide ik op als jongste van vier kinderen. Of eigenlijk vijf, maar mijn broertje Marco overleed toen ik nog niet geboren was. Als kind woonde ik in Leuven (België), Lissabon (Portugal), de Kaapverdische Eilanden (Afrika) en Den Haag. Daarna in Enschede, Utrecht en sinds 2013 in Benschop (Utrecht).

Ik wandel graag met onze hond, houd van fietsen en skiën, maar ook van de stilte van yoga.

Curriculum Vitae